maddə

1.

is. <ər.>

1. Təbiətdəki fiziki cisimlərin əsasını təşkil edən şey. Qida maddələri. Zəhərləyici maddələr. Üzvi maddələr. // Cisim, şey.

2. Bax materiya 1 və 2-ci mənalarda.

3. dan. Bədənin bir yerində gizli illət, açılmamış yara; irinlik. Maddə etmək (eləmək) dan. – bədənin bir yerində irin əmələ gəlmək, çirk etmək.

4. məc. Keyfiyyət; zirəklik, bacarıq, çoxbilmişlik mənasında. <Ağa Hüseyn:> Bala, bu maddə ki səndə var, inşallah, gələcəkdə böyük sövdəgər olarsan. Ə. H.. // zar. dan. Bu cür keyfiyyətlərə malik olan adam haqqında. Zirək maddədir. O elə bir maddədir ki. . .

◊ Maddələr mübadiləsi fiziol. – canlı orqanizmlərdə maddələrin xarici mühitlə qarşılıqlı əlaqə şəraitində həzm olunması ilə bağlı olan proseslərin məcmusu.

2.

is. <ər.>

1. Rəsmi bir sənəddə, siyahıda, lüğətdə və s. -də müstəqil bölgü; bənd, paraqraf. Cinayət kodeksinin beşinci maddəsi. – <Mindilli:> Bax, bununla aktdakı maddələri heçə çıxartdın. S. Rəh..

2. mal. Büdcədə və s. -də gəlirin mənbəyini və ya məxaricin yerini göstərən hissə. Gəlir maddəsi.